Şizofrenik Duygularla...

İşte böyle böyle çürüyordu dedi yankılı bir ses. Kimden di bu ses ? yada kime söylüyordu ? bilmiyorum !

Ama hiç işim gücüm yokmuş gibi oturup sana başkaları tarafından yazılan cümleleri okudum.
Tek tek ...
İçim acıya acıya...
Yumruklarımı sıkarak...
Yutkunmakta zorlanarak...

Sana başkalarının yazdığı cümlelerde Özneyi, Yüklemi, hatta Gizli Özneyi bile bulabiliyorum ama seni bulamıyorum ...

Sıradanlaştırılmış ve basite indirilmiş...
Yani herkesleştirilmiş....

Başım ağrıyor diyen herkese teklif edilen bir aspirin içer misin? Gibi...

Ardından senin bana ettiğin beddua dolu vedan geliyor ben senin ne kadar canın yanmasın istediysem sen o kadar canım yansın istemişsin. Takılan ayağımın acısında bile seni hissetmemi istemişsin...

İşte o an bir kez daha anladım ki merhamet biz kullara göre değil Tanrısal bir olguydu...

Ben Şizofrenik duygularla sen ise esenliklerle kal....