İtirafname !

İtiraf ediyorum ! Ben bir katilim ...

Hemde bana kimsenin yapmaya cesaret bile edemediği işkenceleri kendime yaptım !
Kendimi öldürmeden önce son bir isteğim var mı ? diye sormadım .
Size sorsaydım zaten umurunuzda olmazdı buna emindim
yere devrilmiştim bir kış gecesiydi ilk defa üşüyordum, kollarımı kenetleyerek kendime sarıldım önce kendimi ısıtmayı öğrendim sonra hayatım film şeridi gibi gözümün önünden geçerken farkettim ki sikseler yapmam dediğim ne varsa kimse sikmeden yapmışım...

Kurduğum her hayalin yıkılışından sonra en kaz altında kaldığımda bir Allah'ın kulu elini uzatmadı hatta sesimi duyan var mı ? diye attığım sessiz çığlıkları bile kimse duymadı . Ben o enkazın altında nefes almakta zorlanırken , beni enkaz altında bırakan aç gözlü hırsız müteahhit edasıyla para derdine düşmüştü en sevdiğim . Ahh Tanrım o giderken bile çok güzeldi.

Ama kızmadım ona da saçının teli incinmiş midir ? Acaba o da üzülmüş müdür ? Sonra kızdım kendime bir tokat attım sağ yanağıma sağ elimle, sonra farkettim ki yine benim canım yanıyordu başkasının yerine üzülsem de kendime zarar da versem acıyan yine benim canımdı.

Dayanamadım kenetlediğim ellerimi açtım ve kendi boğazımı sıktım bana göre bu bir harakiriydi ama dışardan görenlere göre ise bu bir metamorfoz ...

Dedim ya ben bir katilim ilk ve son kurbanım da benim.

Mekanım cennet olsun.

Ruhuma el fatiha..